Fallece, a los 78 años, nuestro compañero Salustiano Pedre Lobeiras

El pasado 29 de marzo falleció en  nuestro antiguo compañero Salustiano Pedre Lobeiras. El funeral por su eterno descanso se ofició el día 30 en la parroquia coruñesa de San Nicolás.

Salustiano había nacido en 1938 en San Salvador de Couzadoiro (Ortigueira, A Coruña). En 1952 ingresó, junto a su hermano Jesús, en el Seminario Menor de Vilanova de Lourenzá. Alumno brillante a lo largo de toda la carrera, fue ordenado sacerdote en 1964. Durante varios años ejerció su ministerio pastoral en la parroquia de O Viveiró (Terrachá). Durante esa etapa estudió Magisterio y, una vez graduado, obtuvo plaza por oposición en el centro escolar de Cariño (A Coruña), donde concilió sus obligaciones pedagógicas con el apoyo al párroco en las tareas de culto. Su rectitud de carácter, su sencillez de trato y su desprendimiento personal le granjearon un unánime respeto y afecto en Cariño y su comarca.

En los últimos años vivía en A Coruña, aquejado por problemas de salud.

Mañana, miércoles, a las ocho de la tarde, se celebrará un  funeral por su eterno descanso en la iglesia parroquial de San Nicolás, en A Coruña.

(Martes, 28 marzo 2016)

 

Amigo Salustiano

 

Por David Corral

Chamáronte. Tiveches que partir.. É tempo de Pascua. Chegou para ti a plenitude da Pascua, o paso definitivo. Anunciávalo na predicación ao longo do teu ministerio. Crías na palabra dada polo Mesías. Agora xa o tes experimentado na luz  que non se apaga.

Tiña, Salustiano, una débeda contigo, una visita prometida e non cumprida. Laméntoo porque sei polo que estabas a pasar, un mal tras outro, sempre con paciencia e bó ánimo.

Quedarás con nós por moito tempo, Salustiano, bo amigo, compañeiro exemplar, humilde e sensato, firmemente comprometido co estudio e a formación humana e espiritual. Igualmente comprometido e desinteresado durante anos no teu primeiro destino do Viveiró, achegándote á xente, presente a cotío en tódolos barrios levando sempre canda ti unha palabra  de alento e de esperanza.

Comprometido e fiel á túa conciencia na dedicación ao ensino  como mestre en Cariño disposto ao mesmo tempo á colaboración na parroquia, sempre servidor.

Viñeron anos difíciles de dedicación por enteiro a devolver tenrura, e afagos á nai que esmorecía, acompañando sen descanso a quen coidados e tenrura che dera cando neno.

E, así mo tes contado, en San Nicolás da Coruña desatando ataduras a persoas atormentadas de conciencia outorgando con liberalidade a misericordia e o perdón como aprenderas do Bo Pastor. Quédanos a satisfacción de terte como compañeiro e amigo fiel e leal.

Quedas sempre con nós, Salustiano, na lembranza e no corazón.

 

 

Sé el primero en comentar

Dejar una contestacion

Tu dirección de correo electrónico no será publicada.


*