Ramón Irago Silva, Irago para todos, nace na aldeíña de Moldes das terras de Melide, no ano 1940, polo tanto anda agora nos oitenta anos. De pequeniño marcha para o mosteiro bieito de Vilanova de Lourenzá para estudiar para cura, con tanta présa que xa ingresa un día antes e coñece ó primeiro compañeiro, Manolo Cabana, que tamén chegara un día antes,que se nega a cear se non lle sirven unha gaseosa. O reitor, D.José Mª Puente, manda que así se faga.
Remata a carreira eclesiástica no Seminario de Mondoñedo, anos felices, estudiando en latín, xogando ó fútbol, lendo moito, moito, a lectura axúdalle a voar fóra de rutinas e brétemas que envolven a vida e paredes daquel edificio. Pero tempos felices insisto, exceptuando os anos, segundo me contou anos despois o amigo Pepe Lage Grandío que me oiu chorar moitas noites a causa dos terribles sabañóns que me maltrataban no inverno .
Rápidamente chegou 1963 e son sacerdote. Unha tempada de secretario do bispo D.Jacinto Argaya lévame a cura rural en Val de Xestoso, parroquia das terras de Monfero. Despois continuei exercendo o ministerio varios anos por Ferrol, capellán militar de Infantería de Marina en Cádiz.
Terminada a etapa de crego, dedico a miña vida a mestre de escola durante trinta anos. Poño todo o meu interese en que os nenos acudan contentos cada día á escola.
E ademais a maravillosa afición á pintura. Sempre. Cando queirades ver algo do meu traballo escribide A miña pintura en internet.